Кел, джаным

Барды бир мени санга тилерим,
Айтайым къараб кёзюнге;
Керти кёлюм бла бизге излерим-             
Тынгыла эс буруб сёзюме:

Мени джакъсыз, сезимли джюрегим
Табмайды хауа солурча.
Болгъанды сени ёмюрлюк джесиринг,
Бир амал таб умуту толурча!

Тас этиб шошлугъун, тынчлыгъын унутуб
Джюрегинги джууабын сакълайды...
Санга термиле, тыпырдаб, къутуруб-
Мени кёкюрегимден бошайды!

Багъанг тёппемде - сыйынгы тюбюнде,
Къайытмаздан сюеме татлымы!
Эт сен бир мадар - уруш кесинге,
Мындан ары тюнгюлтмей джанымы!

Мени эсими керти бёлгенсе!
Ишекли болмаз да джюрегинг?
Джанымда джашаргъа ёмюрге киргенсе-
Кел, болайым дагъанынг, билегинг!

Кел, джаным, энди насыб табайыкъ
Бир бирибизни къатында;
Къууанч бла зауукъ бла ёмюр джашайыкъ
Сюймеклик, саулукъ, тынчлыкъда!

Ананы, атаны разы этерден-
Юлгюлю юйдеги болайыкъ!
Алагъа джубанчха туудукъ джетерден-
Заман созгъанны къояйыкъ!))


14.03.2015


Рецензии