А час прыспешвае, мой генiй.
За годам год далей iмчыць.
I водсвет сонечны, i ценi,
Не ў стане даўняе злучыць.
Я помню радаснае хвiлi!
Я помню хвалi ля гары!..
Адтуль яны, пустэльнi мiлi,
Наўпрост шапталi мне: твары!
I я тварыў. I праз Егiпет,
Праз пёку дзён i зух начэй,
Красу адкрыў другiх вачэй,
Я майстраваў паралепiпед, -
У сховах слаўных пiрамiд
Пакiну веды тых планiд...
О рай высотны i надводны,
Калi надыдзе мне пара,
Ты пыл любовi, гара,
Вярнi туды, у край мой родны:
Ён не жадзён, - даруе ён! -
У харастве. Мастацкiх дзён.
Егiпту
© Copyright: Виктор Шатило, 2017
Свидетельство о публикации №117030403260
Свидетельство о публикации №117030403260
Рецензии