Хмара.
Кроплі малыя хмара пакліча,
З рэчкі ўсмокча, з азёр адбярэ,
Вільгаць глебы ашчадзіць, адзычыць,
Калі хто гэту глебу ўзарэ,
Чэрава моцай зямною насыціць
І ўздыме віхор над зямлёй -
Чалавек! Сьцеражысь! Шляху зыйдзі!
Бо не Бог ты, бо ты зямны гой,
Але ж ты, калі віхар паўстане
І нягодай накрые край твой -
Не цурайся сям’і, не хавайся,
А шукай локці роду свайго.
-05.02.17.
Хмара
© Copyright: Михаил Кортелёв, 2017
Свидетельство о публикации №117021901642
Свидетельство о публикации №117021901642
Рецензии