Страхалюддзе...
Мы абяраем сваю працу,
Мы абяраем нейкі шлях;
Але калі нацянем коўдру...
То нападае Чорны Птах...
Нейкіх нашых цёмных думак,
Нейкіх нашых сізых мар...
І ўхапіўшы чужых сумак,
Аддаем чагосьці у дар...
Абяцанкі, ацацанкі йскрозь -
Гэта ўсё наш Чорны Птах...
Мы пад ім як боўна воз -
Гэта й ёсць той самы Стах.
Ён лятае над туманам,
Ён і ёсць наш пан балот,
Памахаўшы нам скрыгалам,
Зацяняе карагод...
круглы год...
абармот)...
P.S. Камусьці нанач)...
P.P.S. В детстве любил читать Караткевича,
в частности "Дзікае паляванне караля Стаха"...
зіма 2017г.
Свидетельство о публикации №117021705127