Дзе ты, мой любы, каханы,
Што не прыходіш даўно?
Вецер, нібы апантаны,
Стукае голлем ў акно.
Я адчыню аканіцы-
Л'ецца хай бэзавы пах,
Сполахаў ў небе зарніцы,
Сэрца, як спуджаны птах.
Месяц з-за хмаркі шпуляе
Зорную ў травы расу,
Выйду насустрач маю,
Сэрца ў далонях нясу.
Насустрач...
© Copyright: Валентина Ментуз, 2017
Свидетельство о публикации №117021209938
Свидетельство о публикации №117021209938
Рецензии