Нiбыта, з нейкай дзiўнай казкi,
Ты зазiрнула у маю дзвер,
I адчуваннем простай ласкi
Жыццё напоўнiла, павер.
З сабой прынесла подых волi,
Святло, цяпло, кахання сон,
Нажаль, усё гэта, так нядоўга,
Нажаль, умомант усё прайшло.
Нiбыта не было нiчога,
Так проста скончылася ўсё,
Такiя жорсткiя высновы:
Бывай, гуляй, пака... I што?
Бывай...
© Copyright: Сярожа, 2017
Свидетельство о публикации №117021208130
Свидетельство о публикации №117021208130
Рецензии