Патрэба

  Патрэба.

Патрэбу маю да жыцьця,
Пакуль яшчэ яно са мной,
Пакуль краінай забыцьця
Не запыніўся гук, зрок мой.

Патрэбу маю Вам сказаць,
Пакуль з душы маёй не моўкнуць,
Красы вясновай, вечнай зёлкаў,
Прывіды родные і мова.

Патрэбу маю, краю мой,
Каб не спазнаў чужынцаў боты,
Каб жыў ты мудрасьцю сваёй,
Без прагных лапаў дабрахвотаў.

Патрэбу маю да Радзімы,
Каб ёй надалі праз вякі
Вялікакняжычы-літвіны
Моцы душ і дзей сваіх.

Патрэбу маю ўшанаваньню,
Што не ўладна забыцьцю,
Бо пакуль яшчэ я з Вамі
На сьвеце гэткасным жыву.
-04.02.17.


Рецензии