Майму гораду

Майму гораду

Калi я бачу горад Мiнск
Настрой уздымаецца валною,
I сэрдца, нават з горкi унiз,
Так рвецца к гораду герою.

Як вельмi часта я хачу
Абняць цябе з канца да краю.
Гiсторыю усю тваю
Ужо дауно з табой чытаю.

Калi мы разам, то спакой
I пыл мне душу сагравае.
А прыгажосцi горад мой
Не жартавау i не жартае.

Усюды чую Мiнск, Мiнск, Мiнск,
Са усiх краiн сяброу збiрае.
Даруе весялосцi блiск,
Да золаку не зацiхае.

Чароуным веснавым дажджом
Ты моеш вулiцы i скверы.
З табою мы заужды удваём,
Як i ранней, без перамены.

Зноу вечар, i гарыць закат,
У Свiслач сонейка скрыецца.
Ты мой старэйшы родны брат,
Мне мабуць гэта не здаецца.

Стагодзе не адно прайдзе,
Ужо не будзе нас з табою.
Но Мiнск усё перажыве
Як i паложана герою...
© 2000


Рецензии