Будда з-пад брамкi. Нараджэнне
Сяду я пад дрэвам,
Няма сэнсу жаліцца.
Гэта ўчора быў паэтам,
Ну а сення п'яніца.
Буддаю з-пад брамкі
Стану, браце, звацца,
Толькі вось знайду карчму,
У якой набрацца.
А пасля пад плотам -
"Дыяген ля бочцы"
Раскажу пра вечнае
У крывенькай строчцы.
Верша, што ліецца
Нібы медавуха...
Два радкі ў кубак,
Два другія ў ножцы.
Свидетельство о публикации №117012411206