Увосень
Дождж разбудзіў цішыню.
Знікла за хмарамі сонца,
Промні пакінуць зямлю.
Лецейка ўспомнім і спёку,
Кветкі духмяных рабін,
Водар мы чулі здалёку,
Нам не забыць тых хвілін.
Жоўтымі будуць нізіны,
Дрэвы ў садочку, кусты.
І паплывуць успаміны
Сярод лістоты, слаты...
Свидетельство о публикации №117012109609
Дзякуй за вершы.
З павагай.
Людмила Воронова Супрун 30.11.2017 10:13 Заявить о нарушении