Дабранач ад Нарачы
Торфу чорнага ладныя лусты.
Бераг доўгi, прашыты чаротам,
Верас дзіўны цвiце з асалодай.
А на хвалях iмклiвыя чоўны,
Вечар ляжа на тоні раптоўна.
Да вады дакранецца асiннiк
Цераз неба бяздоннае з сiнiм.
Цiха-цiха прашэпча: “Дабранач”,
Засынае да ранiцы Нарач.
Сяргей Качанаў-Брандт, 12.12.2016
Свидетельство о публикации №117010300415