Мне заграниц не нужно
1. На экране мільгаюць малюнкі
З хараством чужых сёл, гарадоў.
У душы адклікаюцца стрункі,
І таму я кажу зноў і зноў:
Прыпеў:
Мне замежжаў не трэба тых, Божа,
Ты Радзіму, малю, барані.
Родны край самы любы, прыгожы,
Бо ў ім продкаў маіх карані.
2. Прыгажосць нашы сэрцы кранае,
Калі ж едзем куды адпачыць.
Сум па доме назад нас вяртае,
Песня матчына ў сэрцы гучыць.
Прыпеў той-жа:
3. Можа хтосьці ў далёкай краіне,
Сваё шчасце і змог адшукаць.
Толькі сум па Радзіме не кіне,
Слёзы будзе так цяжка стрымаць.
Прыпеў той-жа:
2016 год
здымак з інтэрнэта
аўтару дзякуй
1. На экране мелькают картинки с красотой чужих сёл, городов. И в душе отзываются струнки, потому я говорю опять и опять:
Припев: Мне заграниц не нужно тех, Боже. Ты Родину, молю, охраняй. Родной край самый милый, красивый, потому что в нём предков моих корни.
2. Красота наши сердца трогает, когда едем куда отдохнуть. Грусть по доме обратно возвращает, песня матери в сердце звучит.
Припев тот-же:
3. Может кто-то в далёкой стране, своё счастье и смог найти, только тоска по Родине не отступит, слёзы будет нелегко сдержать.
Припев тот-же:
Нина Ковальчук
Свидетельство о публикации №116121807987