У прыёмнай перад Смерцю
Чакать трывожна судны час?
Давай-ка, Смерць, з табой нясумнай
Махнем па чарачцы за нас.
Не за здароўе, — дзе ўжо нам ужо, —
А за настрой маёй душы.
Паслухай! Ты не хочаш замуж?
Усе бабы хочуць, не смяшы!
Я з Восенню бываў у ложку,
З Вясной і Летам — не забыць!
З Зімой — ...хоць потым хворы трошкi...
Цябе змагу я дагадзіць!
Давай, Краса, рублёў, дарэчы,
Заняць не хочаш на гадок?
А лепш, пайшлi накацiм, зрэшты,
Парвём парадак і ў шынок...
2011
Свидетельство о публикации №116121300742