Памяцi Уладзiмiра Мулявiна

Лепшы пясняр беларусі,
Дзе свае песні спяваеш?
Сіла тутэйшага краю,
У тым, што ўжо не адпусціць.

Хай, нарадзіўся ў Свярдлоўску -
З Мінскам душой парадніўся,
Тут і твой талент раскрыўся,
Як і характар сяброўскі.

Ведаў, што сэрца народа
У мове ад роднай матулі.
Песні - свабоду вярнулі,
Накіраваўшы да згоды.

А як гучалі пяшчотна!
Бо "Песняры" - гэта дзіва.
Час, безумоўна, шчаслівых -
Мяккія, ціхія ноты...

Часу - яго не хапае,
Ды і ляціць ён, як вецер -
Вось і Пясняр не прыкмеціў,
Што закружыла крывая.

Гнаў коней ён сваіх жвава,
І на дарозе падступнай
Думаў ці не ён падспудна? -
Дрэва, машына, канава.

Траўмы, лячэнне ў шпіталі -
Доўга - шкада няўдала.
Можа змяінае джала?
Можа анёлы чакалі?

І назаўжды ў Беларусі
Зорнай легендай застаўся.
Словам з хлуснёю змагаўся -
Дзіўны, загадкавы русіч.

11.12.2016


Рецензии
Сапрауды Пясняр!

Виталёс Мохнатый   06.03.2017 15:32     Заявить о нарушении
Гэта праўда. Ён вельмі шмат зрабіў для папулярызацыі беларускай мовы.

Виктор Любецкий   06.03.2017 15:41   Заявить о нарушении
На это произведение написано 5 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.