Пит гороё та з лускоё
Мы не паўтараемся
На МамінОМ ЧісТом СнеГу сь
Мы Знакій вам не ж нацарапам.
І вы уж прасціце мне тут.
Бо Я, можэ, вжэ й с ТатКом.
Паэтаму ком-ком цюрук:
Ісшэ з разок пырычытай, мо.
Ты ш Біблію поніл усю зь?
Га-шо? А! Панятная.
Я вздумав так само, хы, ну,
Усіх пырыплюнуты зразу вш.
Хахлів там, белк і русаків
І всякія гаж сферх-талянты.
Раздольней. Ат фсіх атарВусь:
На вусь наматав бы й ведзь масла,
Шо скісла, загоркла аж в жуть
Ды і ат каровак ці ш за 100.
Паэзія эта Наук
Наука ці в Гадав рахманых.
Дык в чом жа я гондзечкі вру?
Супроціў вас, паньства?
Дык ладна. Спрасі, шо к чаму.
Бо е і ЦітРадзі, мо, в ГавРыка шч.
Наіздал – каму ж цяп-сцясь фпру?
А оныя Рускія й БалСКІя.
Ну, Бал, Бэл жэ Даў Беларусь?
Ці й гэта вы, ху, а3цаеце?
А РоссІя – гэ ж в гэршкав кнут.
Не Мудрасці Россыпы.
Цаніця жэ ўсе мовы, друзь.
Славяне Мы – ГлаўНае.
І трэба з вантробый штырхнуть
Хоть палчыкам рачыкаў.
…ці вы шчэ хістаецесь,
Ек вербачкі ля Піна-ракы?
Свидетельство о публикации №116120209012