Маналог Краiны

Марина Михалюк
Я жадаю кожны Божы дзень
Апранаць адзенне мірна-чыстае,
Прачынацца стужкаю агністаю,
Калі ўсходзіць сонечны прамень.

Галаву схіляць ў палоне велічы
Васількова-жытняга вянка
І пазбавіцца нядолі батрака,
Што гаруе з торбаю па селішчы.

Конікам-гарэзай стракатаць
Мне б на лузе росным падвячоркам,
Заспяваць вясёлым жаваронкам,
Што ўзлятае ранак прывітаць...

Ды, на жаль, пялёсткамі рамонкаў
Асыпаюцца журботныя гады,
У блакітных кропельках сляды
Ад снарадаў, вогнішчаў, асколкаў...

Злітуйцеся, людзі, нада мною!
Сцяг Любві ўздыміце праз вякі!
Хай заззяюць шчасця маякі,
Рэчаіснасцю змяніўшы мрою!
2015


© Copyright: Марина Михалюк, 2016
Свидетельство о публикации №116112906482
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Марина Михалюк
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Марина Михалюк