За летам восень,а за ей зiма,
Мы Усе чакаем з выраю прылету,
Тых птушак,што заве да нас вясна,
Якiм не стрАшны кiламетры пералету.
У тым краi,дзе сонца i цяпло,
Гняздо ня Уюць яны I дзетак не гадУюць.
Дзе перажыУшы маразы I халады,
Па рэках I лясах свaix сумуюць.
I вось прыходзiць час,пара ляцець,
Туды,дзе Усе вакол чакаюць.
Калi жаУрук над лугам зазвiнiць,
I ластаУка пад стрэху завiтае.
ЗаУседы цягне нас у родны край
Дзе днi прайшлi шчаслiвага дзяцiнства.
I У памяцi сваей,ты,не губляй,
Таго,што часам табе снiцца.
* * * 11.2016 г.
Пералетныя птушкi
© Copyright: Анатолий Уминский, 2016
Свидетельство о публикации №116112406709
Свидетельство о публикации №116112406709
Рецензии