Друзьям-одноклассникам

      Сябрам-аднакласнікам

Цудоўна, сябры, што праз гэтулькі год
Мы рады сустрэчы ўсе ў школе.
Ва ўнуках прадоўжылі-кожны- свой род,
І лепшай не трэба нам долі.

Цудоўна, сябры, што і ў сёлетні год
Тут шумна ад гульняў дзіцячых.
Дасць Бог-не апошні ў школу прыход.
Было б толькі так, не іначай.

Шкада: небагатая нізка тых год,
А многіх няма ўжо з намі—
Іх жыццяў гадзіннік закончыў свой ход…
А ў думках мы разам з сябрамі.

Над намі і сёння (праз гэтулькі год!)
Такое ж блакітнае неба.
Нямала мы мелі жыццёвых прыгод,
І ёсць у нас хлеб, і да хлеба.

2004 год
здымак з інтэрнэта
дзякуй аўтару

Чудесно, друзья, что через столько лет, мы все рады встрече в школе. Продолжили свой род во внуках и лучшей нам судьбы не нужно. Чудесно, друзья, что и в этот год, здесь шумно от детских игр. Даст Бог--не последняя наша встреча в школе, только бы так было, не иначе. Жаль, не так много прожито, а многих уже с нами нет. Часы их жизни закончили свой ход, но в мыслях, мы вместе с друзьями. Над нами и сегодня (через столько лет) такое же голубое небо. Немало имеем мы жизненных приключений и есть у нас хлеб и к хлебу.

Нина Ковальчук