Вiктар Шацiла. Замак
У цудоўным непрыступным замку,
Сярод белай вечнай чысціні, -
Ты заўсёды ў настроі зранку.
Твой пагляд залежыць ад вятроў.
Кожны крок ацэньваюць сцюжы.
У глухамені ледзяных бароў
Ты вандруеш з інеем калючым...
Столькі дзён імкнуўся да цябе!
Колькі год не заўважаў лета!
А прыйду - не пусцяць зноў мяне.
Разумееш, з іншага я свету...
Свидетельство о публикации №116112310121