Першая ўнучка
Світае.Ціха-ціха ў хаце,
Стараюся нячутна я ступаць.
На тэлефонным звыкла апараце,
Зноў нумар пачынаю набіраць
Хвалююся,ў каторы раз чакаю…
«Віншуем вас з унучкаю.Алё…»
«Вялікі дзякуй!»--Моўчкі заміраю.
Калыша ветрык за акном галлё.
Кароткія гудкі ідуць бясконца.
Крануўся сэрца любасці прамень.
Вось-вось узыдзе чэрвеньскае сонца,
І будзе сёння, знаю, ясны дзень.
2002год
здымак з інтэрнэта
Первая внучка
© Copyright: Нина Ковальчук, 2016
Свидетельство о публикации №116112006665
Свидетельство о публикации №116112006665
Рецензии