Сынок мой…
Мой першынец, мой хлопчык цёмнарусы,
Мінуў прысягі урачысты час.
Будзь верным абаронцам Беларусі,
Яна, як маці, думае пра вас.
Сынок мой храбры, хлопчык цёмнавокі,
Збылася мара даўняя твая.
І парашутаў белыя аблокі
Цябе люляюць, як калісьці я.
Сынок мой родны, хлопчык лёгканогі,
Не пакідай сяброў ты у бядзе,
Бо як бы ні мяняў шляхі-дарогі,
А здрада да цябе ўсё ж прывядзе.
Сынок мой любы, хлопчык летуценны
Нялёгка, адчуваю, службу несці.
Хай парашут, як родны дах і сцены
Цябе заўжды ратуе, неба песціць…
Мой першынец, мой хлопчык пасталеўшы,
Шкада, дзяцінства хутка так знікае.
Служы, мой родны, будзь адным ты з лепшых,
Мы ганарымся, любім і чакаем.
1999год
здымак з інтэрнэта
Сынок мой...
© Copyright: Нина Ковальчук, 2016
Свидетельство о публикации №116111603930
Свидетельство о публикации №116111603930
Рецензии