Як бурштынавыя пацеркi кабеты,
Назвы весак Сенненскага краю.
Шчодрым сонейкам з пяшчотаю сагрэты,
Мiмаволi моучкi вымираюць...
Есць у нас уласны Рай - тры хаты.
Абяцаная зямля далекiх продкау.
Iм бы ведаць - Рай той небагаты
Будзе на зямлi зусiм кароткiм.
Кали згiне,зарасце травою
Наша спадчына, нам даная спрадвеку,
Дзе тады нам адпачыць душою?
Дзе набрацца сiлы чалавеку?
Пакiнуты Рай
© Copyright: Марианна Светлана Гончарова, 2016
Свидетельство о публикации №116111207191
Свидетельство о публикации №116111207191
Рецензии