Мне б зiмовую казку...

Мне б зiмовую казку
Каб назад адвярнуць,
Паглядзець ў тыя вочы,
Што надбалi ня снуць.

Мiр каханнем  апоўны,
Цветам, мо, веснавым.
Буду зноў закаханым, 
Гарэзлiвым i шабутным!

Снега пёркi кружылi,
Заклiкалi ўдалёк.
Вусны мне падарылi
Твой салодлiвы сок.

Дзень  ствараўся ў  хвiлiну,
А гады – ў быццам днi.
Рукi звiўшы  лазою,
З закаханай жылi.

Мiльгацела Вянэра
Праз ялiн малахiты,
Ёсць Каханне и Вера,
А сумоты забыты.

Каб туды зноў вярнуцца -
Толькi б мiг завiтаць -
Па-дзiцячы ўсмяхнуцца
Й больш  душой не страдаць!


Рецензии