Мне б зiмовую казку...
Каб назад адвярнуць,
Паглядзець ў тыя вочы,
Што надбалi ня снуць.
Мiр каханнем апоўны,
Цветам, мо, веснавым.
Буду зноў закаханым,
Гарэзлiвым i шабутным!
Снега пёркi кружылi,
Заклiкалi ўдалёк.
Вусны мне падарылi
Твой салодлiвы сок.
Дзень ствараўся ў хвiлiну,
А гады – ў быццам днi.
Рукi звiўшы лазою,
З закаханай жылi.
Мiльгацела Вянэра
Праз ялiн малахiты,
Ёсць Каханне и Вера,
А сумоты забыты.
Каб туды зноў вярнуцца -
Толькi б мiг завiтаць -
Па-дзiцячы ўсмяхнуцца
Й больш душой не страдаць!
Свидетельство о публикации №116110411650