У чацвер пасля сняжку
Гучыць у галаве аркестр струнны... іграе на душы ён струнах... Ён грае Перамогі маршы - там ёсць і барабаны ...Я скроні хворымі рукамі мацаю і думаю...чаму адна яго я чую... А калі не , то што так сумна... Бо нейкія мы ўсе разумныя? Не пойдзем проста так пад кулі? Але ёсць мэта , спадарства, і слушная... Сядзець нам па кустам ...калі вакол скруха і сум такі, што сэрца болем круціць ... няма больш рацыі, дранцвеюць нашы душы...Ілбы сцяною ўжо разбітыя ўшчэнт , а на пасадзе кент ...сядзіць усё яшчэ...смяЮчыся...
© Copyright: Светлая Две Тысячи 10, 2016
Свидетельство о публикации №116110302843
Свидетельство о публикации №116110302843
Рецензии