Цыклон з Прыбалтыкі зваліўся бы з паліцы:
Падманам здаўся сінаптычны той прагноз,
І марым мы аб тых заробках, што ў сталіцы:
За год мінулы зноў узровень не падрос...
Шле лістапад лістком апошнім пОзву ў неба:
Чаму ляцець уніз назначана яму?!
Тэатр адкрыў сезон: відовішчам ці хлебам
Здаволіцца народ, як і вякі таму...
Як без пальчатак мерзнуць пальцы дрэў, напэўна?
Застылі моўчкі... Іх кранаю, варушУ...
Зноў ходзіць восеньская слОта каралеўнай,
Калючым скразняком пранізвае душУ.
Ды выратоўвае гарачая гарбата -
Ад кавы давялося адказацца зноў...
Ужо піліпаўскім пастом зіма на пяты,
Як вынік ліпеньскіх квяціста-мройных сноў.
І зноў закручвае жыццём у гэтым кОле,
Нібы віхурай адарваны той лісток...
Так хочацца цяпла, спагАды, як ніколі,
Дзе злучыць сэрцы два надзейнасці масток.
1.11.2016 Ядвіга Доўнар(Кур'яновіч)
Лiстапад...
© Copyright: Ядвига Довнар, 2016
Свидетельство о публикации №116110103807
Свидетельство о публикации №116110103807
Рецензии
Ядя, близкие и понятные мне чувства...
Да, уже похолодало и снаружи, и внутри...
Зима не за горами...
Красивый получился стих.
Умница.
Лена Север 03.11.2018 14:24 • Заявить о нарушении
Да, уже похолодало и снаружи, и внутри...
Зима не за горами...
Красивый получился стих.
Умница.
Лена Север 03.11.2018 14:24 • Заявить о нарушении
Такие вот ноябрьские мысли, Лен. В том году было холоднее в природе, теперь - на душе. Спасибо. Рада тебе. Обнимаю,
Ядвига Довнар 04.11.2018 09:07 Заявить о нарушении
Ядвига Довнар 04.11.2018 09:07 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.