Вiктар Шацiла. Пацеркi марской царыцы

Пацеркі трымае мая нітка.
Ля грудзей - марская глыбіня...
З тых адтулін анічога гідка
Не скранецца! - Любая? Мая?
 
Пацеркі трымае мая нітка.
Ля грудзей - марская глыбіня...
З тых адтулін анічога гідка
Не скранецца. - Любая! Мая!


Рецензии