06, 10, 2016

гуляць я словамі спрабую... у нейкі момант пачынаю ўспамінаць... пра тое, пра таго, пра тую... што не далі мне некалі апошняй зданню стаць... А словы , ці учынкі паспрыялі, ці лёс мяне на шлях такі паставіў ... ні ўправа мне, ні ўлева... аніяк... прамая лінія... клубок каціўся з нітак Арыадны... ледзь пасьпявала я... І не парвалась нітачка, глядзі ж... Нясці мне да канца жыцця свой крыж...


Рецензии