Птах, мае вы птах

          
                Вось ты,птушачка,
                На галінцы качаешся,
                Ты,мая душачка,
                Пушынкай мо празываешся?
                У кветкі касмеі
                Такая тонкая сцяблінка,
                А ты сесці сумела,
                Не пабі сабе спінку.
                Кажа,што не,
                Ніяк не увярэдзіць!
                Было смешна мне
                На такую глядзець:
                То схіліць галоўку улева -
                Бусінка вока паблісквае,
                То схіліць галоўку ўправа -
                Жоўта дзюбка папісквае.
                Годзе табе качацца:
                То ж бо не арэлі.
                На крыло трэ падымацца,
                Дык трое шчэ паселі
                На свабодныя сцябліны.
                Дык вас тут стайка!
                Гэта ж вы сябрыні!
                Моцна дружбы спайка!
                Гляджу праз вакно,
                Аб пародзе гадаю,
                А яны ўжо даўно
                Пырхнулі да гаю.
                Апусцеў двор раптам
                Без гэных госцеек.
                Прылятайце яшчэ дахаты,
                Да кармушкі просценька.
                Вы,птушкі звычайныя,
                Зусім не казачныя,
                Хоць на шчасця ўскраіну
                Кіньце крошку смачную
                Маёй епіцім'і:
                Карміць вас зімою,
                Бо вы - мая сям'я,
                Я ж буду правай рукою.
                Правай рукою ўдача
                Памахала мне здалёку,
                А левая,бач,бядача,
                Не мела зусім клёку
                Схапіць тое шчасце,
                І у сумку не ўлезла,
                А схапіла няўдачу
                За хвост аблезлы.
                Ха-ха-ха,блыха! -
                Такая вось арыя.
                Гляджу на свет,ха!
                Вачыма карымі.
                І на вас,птахі,
                І хапаюся даўно
                Пад лахі-пахі,
                Каб узняцца на крыло.