Я зноў сяджу на вакзале. Сново ўсё паўторыцца, баюся. Кажуць папа ў мыле, няма ў сале. Я ужастно мілая калі злуюся.
Кажуць, што здарылася на шчасце. Кажуць: адпусьці яго. Макароны падобныя да пасце. І каханне не гарыць за ўсё.
Словам месяц - не так ужо мала. Толькі, дзе вялікія шляху? Дзе знікла, тое што лётала. Я спрабую зразумець who is who
Алёна Базилевская. 27.05.16.
Адпусц
© Copyright: Екатерина Садовникова 2, 2016
Свидетельство о публикации №116091104645
Свидетельство о публикации №116091104645
Рецензии