I умываць iх слёз расою!

Я то ў нябёсы ўзлятаю,
То ледзь паўзу зноў па зямлі
І плачу, што гады прайшлі
А я жыцця амаль не знаю!

Бо поспех сэрцы акрыляе
І хоць параза ломіць крылы.
Ды ўсплывае вобраз мілы
І дзень прайшоўшы ажыўляе.

Лунаці я хачу душою
Шукаць сустрэчы, не разлукі,
Каб адчуваць каханай рукі
І умываць іх слёз расою!


Рецензии