Калi знаёмства цягне, як баласт,
На дно, да самых чорных да глыбiнь,
Мне хочацца зрабiць толькi адно -
Хутчэй пакiнуць гэтакую плынь!
Сябры хай уздымаюць да нябёс -
З такiмi па жыццi iсцi лягчэй...
Не скардзяцца, не лаюцца на лёс,
Падставiць рады моц сваiх плячэй.
Мы з iмi - аптымiсты, i жыццё -
У радасць нам! Удзячны мы яму!
Каму ж так падабаецца ныццё, -
Такому лепш застацца аднаму...
7. О9. 2016
Калi знаёмства цягне, як баласт...
© Copyright: Галина Харитоненко Анкута, 2016
Свидетельство о публикации №116090700936
Свидетельство о публикации №116090700936
Рецензии
Баласт ён і ёсць баласт...,а калі сябры, як баласт..., то заўжды патрэбна збаўляцца ад такіх сяброў.З павагай,Сяргей.
Сергей Веремеюк 06.03.2017 21:51 • Заявить о нарушении
Сергей Веремеюк 06.03.2017 21:51 • Заявить о нарушении
Хаця б крышачку на нейкi час дыстанцыравацца, - можа, чалавек i зразумее, як жыць трэба...
Дзякуй Вам, Сяргей, за водгук!
Галина Харитоненко Анкута 07.03.2017 09:00 Заявить о нарушении
Дзякуй Вам, Сяргей, за водгук!
Галина Харитоненко Анкута 07.03.2017 09:00 Заявить о нарушении
Хто яго ведае..., што атрымаеццана калі на " нейкi час дыстанцыравацца..." - гарбатага магіла выправіць...З павагай,Сяргей.
Сергей Веремеюк 07.03.2017 20:28 Заявить о нарушении
Сергей Веремеюк 07.03.2017 20:28 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.