Наша мова як тая крыніца,
Што цячэ з пад камення і бруду,
Як крыштальная цуда-вадзіца –
Род ліцвінскі ратуе ад згубы.
Хоць і часта бывала ў вяках –
Наша мова была занядбана,
З двух бакоў заклявана, як птах,
Ад чырвона ці белага пана.
І мужыцкай лічылі яе,
Непрыгожай, другога гатунку.
Але ж родная мова жыве
І цячэ ў сваім накірунку.
Размаўлялі на ёй : Скарына,
Багдановіч, Купала і Колас,
Багушэвіч. Парнасаў Тарас
У гісторыі света меў голас.
І гучала яна праз вякі
Годнай мовай вялікай дзяржавы.
Паважалі яе чужакі
І на ёй жа вяліся ўсе справы.
Дык чаму ж занядбанаяна,
Калі ёсць на Зямлі беларусы?
Што яна не патрэбна – мана.
Не спраўляйце па мове хаўтуры.
Наша родная мова жыве
Ў крыві і ў сэрцы народа.
Загучыць, як калісці ў Літве,
І праславіць наш край і свабоду.
2016г.
Наша мова
© Copyright: Людмила Климович 2, 2016
Свидетельство о публикации №116090708853
Свидетельство о публикации №116090708853
Рецензии
Гарна мова.
Моя бабушка была родом с Белорусии. Нам нравилось слушать как она разговаривает. И соседи любили ее.
Я(к сожалению) понимать язык понимаю, но разговаривать на нем не умею.
Особенно нравятся песни на беклоруском языке.
Екатерина Олейникова 2 07.09.2016 20:41 • Заявить о нарушении
Моя бабушка была родом с Белорусии. Нам нравилось слушать как она разговаривает. И соседи любили ее.
Я(к сожалению) понимать язык понимаю, но разговаривать на нем не умею.
Особенно нравятся песни на беклоруском языке.
Екатерина Олейникова 2 07.09.2016 20:41 • Заявить о нарушении
Дзякую за разуменне прыгажосці мовы другіх народаў. Зпавагай.
Людмила Климович 2 07.09.2016 20:44 Заявить о нарушении
Людмила Климович 2 07.09.2016 20:44 Заявить о нарушении