Рэчытатывам па скрусе
Дагэтуль стогне люд , на людзях лаецца, пры ўладзе каецца, бо сцыць, здаецца бо яму, што атрымае шалабан ці бан за годнае змаганне, і будзе есці лебяду ды сныць , але ўжо і дуля не тырчыць з кішэні небаракі ... І прыйдзецца чакаць, калі прысохне галава да ср@кі ад суму , сораму, нястачы ў большасці грамадства. Абрыдла , бо баліць і сэрца, і душа, і галава, што б'ецца цемечкам у сцяну ... Шкада мне галаву сваю , шкада сцяну, бурыць не будаваць, што дом, што гаць, шукаць мне трэба смелых і адважных... Каб некалі на хоць бы што наважыцца
29, 08, 2016 Ироническое
© Copyright: Светлая Две Тысячи 10, 2016
Свидетельство о публикации №116082902874
Свидетельство о публикации №116082902874
Рецензии