Белых тучек стайка. Ян Лехонь

               
         *****
Белых тучек стайка лёгкою  фрегатой
Проплывает тихо в синей вышине.
Никогда не будет, как было когда-то,
И не от тебя они,  да и не ко мне.

Ночь наступит лунная у тебя в саду,
Серебром окрасятся тени на траве,
Пробегут кругами по воде в пруду,
Ты пройдёшь по саду в этой тишине,
Только не со мною, да и не ко мне.

        ******


  Na niebo wyp;ywaj; bia;ych chmurek ;agle
                
            JAN LECHO;


Na nie­bo wy­p;y­wa­j; bia­;ych chmu­rek ;a­gle,
Od two­jej p;y­nie stro­ny nie­bie­ska fre­ga­ta
Nie do mnie, nie od cie­bie. I po­czu­;em na­g;e,
Ze ju; ni­g­dy nie b;­dzie, jak ze­sz;e­go lata.

Noc przyj­dzie ksi;­;y­co­wa i w two­im ogro­dzie
Na srebr­nej tra­wie cie­nie u;o­;y ogrom­nie.
A p;;­niej b;­dzie ko;a ry­so­wa; na wo­dzie,
Gdy b;­dziesz sz;a ogro­dem nie ze mn;, nie do mnie.


Рецензии