Зоркi сумныя, зоркi кволыя...

                свайму роднаму мястэчку
                Старому Надыму прысвячаю



Зоркі сумныя, зоркі кволыя,
Ой чаму ж вы ізноў невясёлыя?

Ноч схавала ваш месяц ясны
І цудоўны мой край харастны.

Вось чаму гэтак вам нявесела.
Ты за што маладзік павесіла?

Ён адзін мне быў ў дапамогу,
Каб знайсьці дадому дарогу,

Каб знайсьці знаёмы завулак
І адзіны сэрцу прытулак.

А цяпер мне блукаць між сёламі
З тымі сумнымі, з тымі кволымі...


Рецензии