Его нельзя унизить, как раба,
Раз нет на нём клейма, есть место пробе.
Он складывает мысли в короба,
Завистников от этого коробит.
Трудолюбив, послушен, белорус,
Горяч в бою, в делах амурных робкий, --
Он тащит на себе извечный груз:
Тяжёлых мыслей полные коробки.
В его глазах надежды боль светла,
В его душе -- гостеприимства пламя.
Он никогда не выгорит дотла,
Не оскуднеет добрыми делами.
И сколько бы ему не пела грусть
Про то, что мысли требуют свободы,
Несёт, молчит и терпит белорус --
Белочубатый и русобородый.
30.07.2016
Kalodzishchy
белорус
© Copyright: Вершы, 2016
Свидетельство о публикации №116073008652
Свидетельство о публикации №116073008652
Рецензии
дзякуй вам за верш аб беларусу....добра напісалі,шкада толькі не на бел мове...поспехау у творчасці!жыве Беларусь!
Я вось такім яго бачу
Беларус
Ен тутэйшы, сусед і сваяк,
З ім прыемна насустрач і ў поруч.
Разам топчацца наша зямля,
Мы праз плот раніцой ці апоўнач.
У бядзе, ў трывозе, між спраў,
На вяселлі і ў роспачы сціплай,
Ен апошняе сябру б аддаў,
То зямляцкая добрая звыкласць.
Панямонец, ад продкаў увесь.
Яму ў сорам быць госцем нязваным.
Не тваё, дык здымі і павесь,
Бо заўжды памяркоўны рахманы.
.
Можа кіне свайго ў бядзе?
Ці дабро не па брацкі падзеліць?
Яму зычу дабра кожны дзень.
То ад сэрца,не слоў добрых дзеля
Владимир Гайдук 06.10.2016 12:19 • Заявить о нарушении
Я вось такім яго бачу
Беларус
Ен тутэйшы, сусед і сваяк,
З ім прыемна насустрач і ў поруч.
Разам топчацца наша зямля,
Мы праз плот раніцой ці апоўнач.
У бядзе, ў трывозе, між спраў,
На вяселлі і ў роспачы сціплай,
Ен апошняе сябру б аддаў,
То зямляцкая добрая звыкласць.
Панямонец, ад продкаў увесь.
Яму ў сорам быць госцем нязваным.
Не тваё, дык здымі і павесь,
Бо заўжды памяркоўны рахманы.
.
Можа кіне свайго ў бядзе?
Ці дабро не па брацкі падзеліць?
Яму зычу дабра кожны дзень.
То ад сэрца,не слоў добрых дзеля
Владимир Гайдук 06.10.2016 12:19 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.