Куды лятае душа
Па некранутых россыпах чарніц.
Бягу-лячу па травяных узмежках
Туды, дзе над вадою лозы ніц...
Там — дома! Ногі звесіўшы ў асокі,
На купіне высокай - беражку
Я зноў цікую жабак лупавокіх
І конікаў ганяю на лужку.
Там недзе ўжо расцвіў калгасны лубін,
Жаўцее поле — сонца залацей!
Там стукае пярун сярдзіта ў бубен -
На неслухмяных сварыцца дзяцей
Там сыпле ў ногі восень грушы-дзічкі.
Над садам — водар цітавак густы.
Апоўначы задумлівыя знічкі
Са звонам з неба сыплюцца ў жыты.
А можа, гэта мне зусім не сніцца?
Душа туды лятае па начах?
Там п'е сасновы чысты дух жывіцы
І смутак цёплы ў маміных вачах.
Лятае... Там жа без мяне, у расстанні
Сумуюць поплаў, лес і сенажаць.
Ці не таму так часта плечы ўранні
Заплакана і стомлена дрыжаць...
Конік (белорусский)- кузнечик
Ліпень 2016
Свидетельство о публикации №116072908076
Лариса Геращенко 10.03.2020 11:43 Заявить о нарушении
Лубін - люпин, водар цітавак - аромат титовок(титовка - сорт яблок)
Клавдия Семеновна 10.03.2020 18:35 Заявить о нарушении