Я думкаю мераю неба,
Яго глыбіню вялікую,
Бо неба ўсім людзям трэба,
Яно іх да волі клікае.
У ім захаваныя руны
Вялікай жыццёвай ісціны.
Іграюць радкі, бы струны,
Што пер’ем анёлы чысцілі.
У небе ёсць вечная песня,
Якой мы даўно забыліся.
З ёй разам зямля ўваскрэне –
Сэнс словаў на глебу выліўся.
Гучыць той матыў спрадвечны,
Кранаецца сэрцаў шчырасцю.
Наш шлях чалавечы, Млечны,
Ад веры да неба вырасце.
Неба i вера
© Copyright: Валерий Познякевич, 2016
Свидетельство о публикации №116072804269
Свидетельство о публикации №116072804269
Рецензии