Зямля мая Мацi
далонi твае адцвiлi,
у драЎлянай пакiнутай хаце
Ўсе тое, што мы набылi:
два-тры фатаздымка на сценах,
гаршэчки з прыхватам у пячы.
А зоры нi бы то на венах
рачулки нябёснай Ўначы.
Я шчыра, ад сэрца, сумую -
калi ты была маладой
якою ж любоЎю, якою
адорвала гарачынёй,
калi праз пустэчу i пошук
уласнай сучаснай душы
я чую выразна i крочу
за сэрцабiццём у цiшы.
Свидетельство о публикации №116072001953