Дарога

Ізноў дарога. Водар лета ў твар.
Мне даспадобы даганялкі з ветрам,
Абдымкі з раздухмяненым паветрам,
Світальны ў росах вымыты абшар,
Калі з-пад разамлелай кучкі хмар
Пакоціцца ў блакіт ружовы шар!
І сцелюцца пад ногі кіламетры,
І расхінае даль тугія нетры.
Дарога - мне  цудоўны лёсу дар.

Душа спявае гімн Жыццю і Богу.
За новы Дзень. За Сонца. За Дарогу.

Чэрвень 2016


Рецензии
Дзякуй Вам за цудоўны верш на цудоўнай мове!

Андрей Ястремский   19.07.2016 17:27     Заявить о нарушении
Дзякую, Андрэй, за ўвагу, за добрае слова і аб вершы, і аб мове!
Сонейка і дабра!

Клавдия Семеновна   22.07.2016 23:51   Заявить о нарушении
За новы дзень!

Алена Дзея2   05.03.2018 02:08   Заявить о нарушении