Не шкадую...
Не магу на жыццё я абразiцца
Ні за восенькі смутак народжаны,
Ні за сцюж і завей падарожную.
За імгненне кахання адзінага,
Адзіноту што ў сэрцы пакінула,
Ні за крыж, ад калыскі дарованы
Ды слязьмі ўзлюляны, узгадованы.
Не шкадую, што з марамі-ценямі
Я ў аблоках плыву, летуценніца,
Што з пакутай - сяброўкі найпершыя,
А ў дадатак, што трызню я вершамі.
Свидетельство о публикации №116071106826
Пусть Яне Та 24.07.2016 00:26 Заявить о нарушении
гость в любое время суток!
С признательностью и теплом
Валентина Владова 24.07.2016 08:51 Заявить о нарушении