Малюю вобраз...
Штрыхі наношу прама ў сэрца.
Мо, марыць хто аб пацалунках...
Я ж на мяжы жыцця і смерці.
Якім пункцірам лёс пазначыць -
Чырвоным, жоўтым ці блакітным?
Зноў з боку не хачу пабачыць
Сябе плакучаю ракітай.
З усіх пытанняў важных - тое
Аддадзена імклівай плыні.
На самай справе нас жа двое,
Чаму адна плаціць павінна?
Малю хвіліны нечакання
Жаночай стомленай душою.
Для нас не выхад - у растанні,
Каханне ўсё яшчэ са мною.
Свидетельство о публикации №116071003863