Так сэрца трапеча ад куль,
Душа так баліць ад расстання.
Ведай,я буду чакаць,а пакуль,
Я стану лічыць усе дні да спаткання.
І зноў паміж намі ляжаць кіламетры,
І зноў паміж намі стаяць гарада.
Я адчуваю твой пах у паветры,
Я чую твой голас у чужых галасах.
І быццам здаецца,што бачу цябе,
І быццам здаецца ты увогуле побач.
Але гэта мары і думкі мае,
Яны цяпер толькі засталіся поруч.
Расстанне
© Copyright: Поэт Эпохи Деградации, 2016
Свидетельство о публикации №116070403364
Свидетельство о публикации №116070403364
Рецензии