(Natalia Walewska)
У непагадзь сэрца
губляе свой сэнс парасон.
Прамокну наскрозь – падсiлкую свае карані.
Сыграй мне, скрыпачка, пра тое, што шчасце не сон,
Майго адзінокага сэрцайка струны крані.
Сыграй мне пра тое, як жыў я раней наўздагад,
Як верыў у цуд і каханне – дзiвачыў, кахаў,
Як стукаў у сцены пакінутых сонейкам хат
І сонца надзеi праз новыя вокны пускаў.
Ты чуеш, скрыпачка: што рыпае, тое гучыць.
Без болю не будзе ні палка, ні скрыпка спяваць.
У музыцы дадзена радасць і боль спалучыць.
Трымайся, скрыпачка, хай вельмі балюча трываць.
Сыграй мне як след, i пачуццi свае далучы –
У непагадзь сэрца жывое належыць жывым.
Патрэбна змагацца: скрыпічныя возьмем ключы,
Адкрыемся нотам і выпусцім боль з галавы.
20.06.2016
Astrsvets
У непагадзь сэрца
© Copyright: Махнач Сергей Юрьевсын, 2016
Свидетельство о публикации №116062004972
Свидетельство о публикации №116062004972
Рецензии
Я яе папрашу
Сыграй мне як след, i пачуццi свае далучы –
Станислав Тарашкевич 23.06.2016 19:52 • Заявить о нарушении
Сыграй мне як след, i пачуццi свае далучы –
Станислав Тарашкевич 23.06.2016 19:52 • Заявить о нарушении