У старасці дурныя ёсць прывычкі,
іх цяжка і самому распазнаць,
бо раптам загараешся,"як спічкі",
а потым пачынаеш угасаць.
Здаецца,што ўсё робіцца не гэтак,
што маладыя нейк не так жывуць,
не слухаюць парад тваіх,заветаў,
і немаведама,куды яны імкнуць.
І насаджаем ім сваі прывычкі,
жадаем падабенства да сябе,
не разумеем-яны маюць сваі звычкі,
і падабенства ім нічога не дае.
Няхай жывуць,як хочуць,маладыя,
мы іх павінны зразумець,
асэнсаваць,што мы ўжо старыя,
і не гарэць,а толькі можам тлець.
Зразумець маладых
© Copyright: Елена Шульга Сидорко, 2016
Свидетельство о публикации №116061007202
Свидетельство о публикации №116061007202
Рецензии
