Бюреу барад башын ийиб энгишге
Мен соргъанем: «Не болгъанд?»- деб, тенгиме.
Джуаб бермей ол къарады кезюме.
Экинчи кюн айтхан эди ол менге:
-Тюненеги соруунга джууаб берейим- деб, сенге.
-Онглу джашед, айтылаед миллетде,
Кърал къатышханлы, къатышханды юйюнде.
Ачха эталмады, сындырадыла юйюнде,
Тюз адамгъа къыйынды ачха етген элде»
Бир айдан кердюм ол джашны мен бир джерде,
Кеси аллына селешиб айлана эди ол элде.
Кергенем мен тюкенни къатында,
Узакъ болмай олтураед суукъ ташда,
Къолунда уа бар эди аракъы шыша.
Соргъанем бир талай замандан тенгиме:
«Нек керюнмейд ол иги джаш»-деб, элде.
-Аушханды юч кюнню мындан алгъа- деб, айтды ол менге.
Ол сагъатда келди сагъыш башыма,
-Юйдегини кепюрю ачхамыды джашауда?
Ачха эсе юйдегини тутхан
Ахыр заман келген болур халкъыма!
Умар Ижаев
Член союза писателей России
***
© Copyright: Умар Ижаев, 2016
Свидетельство о публикации №116060303315
Свидетельство о публикации №116060303315
Рецензии