Шапацелі думкі ў самотных травах,
Плескаталі хмары ў глыбіні азёр.
Вецярок лагодны грае на цымбалах,
І выходзяць мары танчыць на прастор.
І суквеццяў буйных дзіўны пах духмяны
Уміг здымае стому, чароўны сон...
Луг бяжыць удалеч абрусом сатканым,
З пушчы волат-зубар выйдзе на паклон.
Жураўліным крыкам недзе адгукнецца
Успамін тужлівы аб усім былым...
Беларускай песняй памяць у сэрцы б'ецца,
Веліч і магутнасць бачны ў малым.
***
© Copyright: Валентина Троцкая, 2016
Свидетельство о публикации №116053105761
Свидетельство о публикации №116053105761
Рецензии