Сны у вёсцы. Сны в деревне. Белорусский язык

                Аляксандр Мікалаевіч Калеснікаў "Сны ў вёсцы"
                "Сны в деревне" http://www.stihi.ru/2013/12/12/6604

Я зноўку апынуўся ў роднай вёсцы,
Што Загольнаю Слабодкаю завецца.
Маленьким стаў «жураўлік» ля калодца,
Былыя дрэвы – што малыя дрэўцы.

Дзядуля і бабуля - у зямельцы,
А сваякі даўно ў другіх краях.
У таты з мамай твары іх старэнькія
Даўно ўжо ў маршчынах-баразнах.

Адзеўся месяц ў зоркавыя пАцеркі,
Падзьмуў вясёла нам паўднёвы ветрык,
За вёскай сталі гучна жабы квакаць,
А ў хаце сон ў парозе лёг пад дзверцы.

Я ў сне малы, на печцы, у куточку,
Канюшня снілася, ля сажалкі вярба
І лыжы самаробныя – што з дОшчак
Старэнькай бочкі я калісці вырабляў.

Братоў стрыЕчных я сасніў старэйшых,
Сястрычку - маладзей за іх была.
Хоць зніклі  ўсе  яны ў днях даўнейшых,
Ды з сэрца памяць знікнуць не змагла.

І снілась старшыні дачка Аксана,
Цудоўней  ўсіх я бычыў ў ёй святло.
Каханне першае прыйшло, напэўна, рана -
Мне толькі дзевяць год тады было.

І жарабя на полі васільковым,
З якім мы пазнаёмілісь уноч.
З’ядала з соллю  хлеб з маёй далоні,
Удзячна галавой кіўне і ўпроч.
                ***
Ну вось такія сёння снілісь сны
ў мястэчку беларускім аж да ранку.
Так хочацца дажыць мне да вясны,
Каб пасядзець на даражэнькім ганку.