Клён расце ў прыгажосці!
Гэты цуд заўважыў хтосьці?
Заірдзеліся яго лісточкі,
Трошкі з пазалотай абадочкі.
Свавольнік-вецер між ствалоў гуляе,
Быццам летні пыл страсае,
Каб у ясны, сонечны дзянёк
Клёнік быў відаць усім здалёк.
Паглядае клён у блакітныя нябёсы,
Не сумуе над сваім ён лёсам:
У сцюжу мерзне, а вясной цвіце,
Летам ад спякоты замірае,
Восенню пад сонцам палыхае.
Быццам неба зараз загарыцца,
Там за лесам сонейка садзіцца.
Клён хаваецца ў пацёмку
З дня ў дзень і без прытомку.
17.09.2011
Фото автора
Клен
© Copyright: Нина Агейченко, 2016
Свидетельство о публикации №116051608283
Свидетельство о публикации №116051608283
Рецензии
Нина, спасибо за великолепное стихотворение и чудесную иллюстрацию!
Иван Проскурин 2 19.12.2020 13:06 • Заявить о нарушении
Иван Проскурин 2 19.12.2020 13:06 • Заявить о нарушении
Иван, благодарю Вас!
От всей души!
Храни Вас Бог!
Нина Агейченко 19.12.2020 18:37 Заявить о нарушении
От всей души!
Храни Вас Бог!
Нина Агейченко 19.12.2020 18:37 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 4 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.