***
Бо за кропкай, ці коскай не ўбачу патрэбных слоў.
І больш не адчую сэрцам
Як падаюць каплі дажджу,
Бьюць па стрэхам...
Як розгаласам даўніх сноў
Словы павольна кладуцца на выпадковы аркуш,
Як у дзверы грухоча няўмольны рок.
Няруш!
Хай застаецца жыцце выпадковым рэхам.
Свидетельство о публикации №116051400061